Anwar Ibrahim cuba menjadi hero

Pagi tadi aku duduk minum teh sambil berborak dengan member aku yang totok menyokong pembangkang terutamanya idola beliau iaitu Brader Anwar Bin Ibrahim. Antara topik yang menjadi bahan perbualan kami ialah kemenangan tipis Brazil ke atas Mesir dalam Piala Konfederasi, kekalahan Negeri Sembilan kepada Pahang dalam Liga Super, perpindahan Kaka dan Ronaldo ke Real Madrid dan sebagainya.

Namun apa yang menarik minat aku ialah mamat ni tadi cuba mempertahankan cadangan Brader Anwar Bin Ibrahim supaya membawa balik Chin Peng ke Malaysia, dengan alasan bahawa apa yang cuba dicadangkan oleh Brader Anwar Bin Ibrahim itu kononnya telah dieksploitasikan oleh pihak tertentu. Bagi beliau, cadangan Brader Anwar Bin Ibrahim itu adalah untuk memerangkap Chin Peng agar pulang ke Malaysia supaya pihak kerajaan boleh terus menahan Chin Peng di bawah ISA. Katanya lagi, Brader Anwar Bin Ibrahim belum pun habis mengetengahkan cadangannya, tetapi telah dihentam teruk oleh musuh-musuh politiknya. Beliau turut menyebut bahawa piagam yang diwartakan oleh Bangsa-bangsa Bersatu (PBB) menyatakan bahawa seseorang itu boleh dibuang daerah mahupun negeri tetapi tidak boleh di buang negara.

Apa yang menjadi kemusykilan aku ialah mengapa baru sekarang perkara ini ditimbulkan oleh sesetengah pihak sedangkan pihak kerajaan telahpun membuat rundingan dengan Parti Komunis Malaya di Thailand sejak dulu; iaitu semasa Polis Cawangan Khas (special branch) mengadakan rundingan demi rundingan hingga berakhir dengan perjanjian perdamaian antara kerajaan Malaysia dengan PKM serta kerajaan Thai pada 2 Disember 1989 di Haadyai.

Dalam salah satu rundingan, Rashid Maidin telah membuat tuntutan iaitu "Tugu Peringatan Negara di Kuala Lumpur dimusnahkan kerana dianggapnya menghina perjuangan PKM dengan melambangkan perajurit negara memijak gerila komunis yang tewas. Beliau juga mahukan supaya setiap bekas anggota PKM yang pulang ke Malaysia diberi 10 ekar tanah seorang.''

Kedua-dua tuntutan itu kemudian dibalas oleh Rahim Noor (Pengarah Polis Cawangan Khas ketika itu) apabila beliau menjelaskan kepada PKM bahawa pemusnahan Tugu Peringatan Negara memerlukan kelulusan Parlimen yang tentunya akan menghadapi bantahan keras dan perbincangan politik yang akan memberi kesan buruk kepada kerajaan pimpinan Dr. Mahathir. Ini tentunya akan melewatkan lagi proses perundingan dan pencapaian perdamaian.

Mengenai pemberian tanah kepada bekas-bekas anggota PKM, Rahim bertanya bagaimana kelak reaksi di kalangan bekas tentera, polis dan anggota keselamatan yang tidak berpeluang mendapat tanah.

"Mereka juga akan memberontak dan menentang kerajaan jika permintaan PKM ditunaikan,'' kata Rahim. Alasan-alasan yang diberikan oleh Rahim telah melembutkan sikap Rashid Maidin. Dari pandangan Chin Peng, sikap Rahim yang tenang dan kata-katanya yang berautoriti telah banyak membantu melicinkan proses penyelesaian masalah yang timbul untuk tujuan perdamaian.

Langkah pertama ke arah rundingan yang memakan masa lebih setahun telah diambil setelah Rahim menyandang jawatan pengarah Polis Cawangan Khas pada awal tahun 1986. Ia dianggap sebagai langkah berani yang bertentangan dengan sentimen rakyat, pasukan keselamatan, polis dan tentera serta bertentangan dengan jiwanya sendiri yang sebati dengan anti-komunisme.

Dalam usaha lanjut, Rahim dan timbalannya, Yau Kong Yew telah menemui bekas Perdana Menteri Tunku Abdul Rahman. Setelah rangka kerja "Projek Khas'' disiapkan, kedua-duanya sekali lagi menemui Dr. Mahathir pada pertengahan tahun 1988. Rahim dan Yau ketika itu telah bergambar dengan Dr. Mahathir, tetapi bukan untuk album kenangan atau hiasan dinding rumah, sebaliknya gambar itu digunakan untuk membuktikan kepada PKM bahawa mereka berada pada kedudukan yang penting dan kononnya mereka berdua telah diberikan kuasa untuk mengadakan rundingan.

Turut memberikan sokongan ketika itu ialah Ketua Polis Negara, Tan Sri Haniff Omar.

Gambar bersama Dr Mahathir itu telah ditunjukkan oleh Yau semasa berunding dengan "orang kedua'' PKM yang bernama Chong Liu Yun, rakyat China yang menjadi orang kepercayaan Chin Peng sejak mula PKM beroperasi.

Turut serta dalam siri rundingan tersebut ialah Timbalan Penguasa Cawangan Khas 11, Norian Mai yang kemudiannya menjadi Ketua Polis Negara selepas Rahim.

Akhirnya perjanjian damai ditandatangani pada 2 Disember 1989 di Hotel Lee Gardens di Haadyai.

Ia berlangsung dalam suasana yang kucar-kacir, riuh- rendah tanpa kawalan keselamatan yang ketat di mana para tetamu tidak dapat menyaksikan upacara kerana dilindungi oleh ramai jurugambar.

Barangkali kerajaan Malaysia dan Thailand tidak mahu memberikan pengertian yang besar kepada pengakhiran suatu perjuangan panjang PKM yang gagal.

Pertanyaan timbul, apakah mungkin nanti akan ada cerita lain yang akan dibawa oleh Rashid Maidin atau Abdullah C.D yang masih menetap di selatan Thailand. Seperti yang dicatatkan sebelum ini, Pengerusi PKM iaitu Musa Ahmad telah kembali ke Malaysia pada tahun 1980 setelah diampuni Namun beliau telah meninggal dunia beberapa tahun kemudiannya. Seorang lagi bekas anggota PKM iaitu Shamsiah Fakih juga telah kembali pada tahun 1990an dan menetap di Gombak.

Kita boleh saksikan bagaimana liciknya Brader Anwar Bin Ibrahim mengambil peluang bagi meningkatkan 'political mileage'nya untuk menjadi hero rakyat kononnya. Penyokong pembangkang mungkin melihat cadangan Brader Anwar Bin Ibrahim adalah rasional, TETAPI sanggupkah kita membeli jiwa Chin Peng serta ahli keluarganya, sedangkan hati dan jiwa pahlawan negara serta keluarga mereka yang telah terkorban di dalam mempertahankan tanahair daripada keganasan komunis dibiarkan begitu sahaja?

Benarkah seandainya Chin Peng dibenarkan kembali ke Malaysia, maka dia akan disumbatkan terus ke dalam ISA? Jika benar sekalipun tanggapan penyokong pembangkang itu, mungkin pada masa itu juga akan timbul pula isu kononnya kerajaan zalim dan mengkhianati Chin Peng serta ahli keluarganya kerana menyumbat Chin Peng ke dalam ISA sebaik dia menjejakkan kaki di bumi Malaysia. Lu fikirlah sendiri.